Teşekkürler İsa Mesih
Mesih İsayla ilk tanıştığım zaman 17 yaşındaydım, hayatımın en bunalımlı günlerini yaşıyordum kendimce! Ne kendime, ne de karşımdaki insanlara güven duyamıyordum. Çünkü yaşadıklarım, bana kimseye güven duymamamı öğretmişti.
İsa benim için sadece Tanrının Oğluydu, ne yazık ki bundan daha fazlasını anlayamıyordumİlk iki yıl kiliseye sadece değişiklik olsun diye ya da arkadaşlarımı görmek için gidip geldim. İsanın mucizeler yaptığını, birçok kişiye farklı bir manevi yaşam sağladığını duyuyordum. Bunlara sık sık içimden gülüyordum.
İki yılım işte böyle geçti. Bir Pazar günü, ailem kiliseye gitmek için hazırlık yapıyordu. Ben de o gün gerçekleştirmeyi düşündüğüm intihar için kafamda plan kuruyordum. Onlara kiliseye gitmek istemediğimi söyledim.
Az sonra yalnız kalmıştım. Yere diz çöküp oturdum ve ağlamaya başladım. Tanrıya, Onu çok sevdiğimi, ama benim de sevgiye, güvene ve ilgiye ihtiyacım olduğunu anlattım. Aslında intihar etmek istemiyordum, ama yapabileçeğim başka hiçbir şey kalmamıştı. Odamın penceresine çıktım ve kendimi aşağıya bıraktım...
Gözlerimi açtım, ölmemiştim. Hayatımın mucizesiyle karşı karşıyaydım: Oda penceresinin dışına değil, içine doğru, yani odanın içine düşmüştüm. Bu nasıl oldu diye düşünürken tekrar ağlamaya başladım. İsa yanımdaydı, beni seviyordu ve gerçekten benimle bir Baba gibi ilgileniyordu. İşte bu olay iman hayatımın dönüm noktası oldu. Hayatımı İsanın ellerine bıraktım.
Şu anda 25 yaşındayım; geriye dönüp baktığımda pişmanlık duyduğum hatalarımın, şu anda birer olgunluk meyvesi olarak Rabbin gözünde değer kazandığını ve hayatımın Rab için çok önemli ve değerli olduğunu görüyorum.
Teşekkürler İsa Mesih!
Ayten