Yusuf adında bir adam ve arkadaşı İsa’nın cansız bedenini alıp kayaya oyulmuş bir mezara koydular. Mezarın girişini de kapatmak için büyük bir kayayı da mağaranın girişine yuvarladılar. Kapısında da cesedi korumak üzere askerler nöbet tutmaya başladı.

İsa’yı çarmıha gerenler O’nun öldüğünü ve gömüldüğünü biliyorlardı. Bildikleri kadarıyla tamamıyla ortadan kalkmıştı. İsa’nın öğrencileri de O’nun öldüğünü görmüş, gömülüşünü izlemişlerdi. Bazı kadınlar adetleri uyarınca ceset için çeşitli baharatlar hazırlayıp mezara gittiler. Orada şaşırtıcı bir durumla karşılaştılar: Ceset yoktu! Kefen oradaydı, ama mezar boştu. İsa kendi dirilişinden birçok kez söz etmiş ve bu olay gerçekleşmişti.

Bu konuda çeşitli varsayımlar öne sürülmüştür. Bazıları cesedi İsa’yı öldürenlerin kendilerinin aldıklarını iddia eder. Daha önce dirileceğini söylemiş birinin cesedini mezardan çikarıp saklamak pek akıllıca görünmüyor! Bazıları ise cesedin İsa’nın öğrencileri tarafından çalındığını iddia eder. Korkup dağılan öğrencilerin, kapısında Romalı askerlerin nöbet tuttuğu mezara gelip kimseye görünmeden cesedi çalabilmeleri de pek gerçekçi görünmüyor. Bu ve bunun gibi varsayımların karşısında tek bir gerçek kalıyor: Tanrı İsa’yı ölümden diriltti. İsa bu olaydan sonra birçok kez hem öğrencilerine hem de çeşitli topluluklara diri olarak göründü.